Omdat het concern zo’n grote impact op de wereld heeft, is in het beleid opgenomen dat Unilever zowel duurzaamheid als groei na wil streven. Zo heeft de onderneming bijvoorbeeld als doelstelling voor 2025 om het gebruik van nieuw plastic te halveren, door het absolute gebruik van plastic verpakkingen met meer dan 100.000 ton te reduceren. Ook wil Unilever meer plastic verpakkingen helpen inzamelen en verwerken dan dat het verkoopt.
Een ander voorbeeld van het combineren van groei en duurzaamheid is het Foods Innovation Centre in Wageningen. Dit is een samenwerking van Unilever met de Universiteit Wageningen, kennisorganisaties, andere grote bedrijven en startups met als doel samen onderzoek doen naar gezonde en duurzame voedingsinnovaties. Zoals bijvoorbeeld bouillonblokjes die verrijkt zijn met extra ijzer, duurzame landbouw en plantaardige alternatieven voor bijvoorbeeld vlees en mayonaise.
Dat lijkt een tegenstelling. Is het niet juist veel duurder om verantwoorde grondstoffen te gebruiken en alternatieven voor het goedkope plastic te vinden? Unilever heeft echter geconcludeerd dat, als er niet duurzaam wordt geproduceerd, er op een gegeven moment geen markt meer is om te bedienen. Het bedrijf kijkt dus echt naar de lange termijn.
Maar ook op de korte termijn levert het al wins op om duurzaamheid na te streven. Bijvoorbeeld door het investeren in ontwikkelingshulp om zo de afzetmarkt te vergroten. Of op nog kortere termijn: het duurzaam omgaan met schaarse productiemiddelen om kostenbesparing te realiseren. Dat dit geen marketingstunt is maar echt verankerd in het bedrijf, blijkt uit de vele duurzaamheidslijsten waar Unilever steevast hoog eindigt.
Wat kan de zorg hiervan leren?
Ik vind de lange-termijnproblemen die Unilever wil proberen te voorkomen, ook herkenbaar voor de zorg. Dat de zorg zoals die nu geleverd wordt uiteindelijk niet houdbaar is, is geen nieuws. Wij zullen meer en meer patiënten moeten helpen met minder zorgpersoneel. Ook zullen mensen steeds langer thuis blijven wonen. Hiervoor zijn er al genoeg oplossingen in de vorm van telemonitoring, kunstmatige intelligente oplossingen en bijvoorbeeld robots die taken van zorgpersoneel overnemen. De adoptie van deze oplossingen gaat echter nog niet zo snel. Waarom richten we ons met zijn allen niet veel meer op die lange termijn?
Ik denk dat dat komt omdat we zo druk zijn met waan van de dag, dat we er simpelweg het geld, de tijd en de energie niet voor hebben om ons met de lange termijn bezig te houden. En dat daarnaast het idee heerst dat innoveren op de korte termijn eigenlijk alleen maar extra geld, tijd en energie kost.
Schijnbare tegenstrijdigheid
Ik vind echter dat de schijnbare tegenstrijdigheid bij Unilever tussen duurzaamheid en groei vergelijkbaar is met de in de zorg vaak veronderstelde tegenstrijdigheid tussen kosten enerzijds en bijvoorbeeld kwaliteit en service anderzijds. Dat hoeft helemaal niet tegenstrijdig te zijn. Ik schreef er al eerder over dat ook bedrijven als PostNL, easyJet en citizenM er juist zelf veel voordeel van hebben dat hun klant meer service ervaart. Een win-win!
Ook in de zorg zie je dat het aanbieden van online mogelijkheden er voor zorgt dat je met hetzelfde aantal medewerkers meer zorg kunt leveren en de patiënt het ook nog eens prettiger vindt.
Laten we er nou toch eens voor zorgen dat die win-wins bekend en algemeen geaccepteerd worden! Zodat we door dingen te doen die direct wat opleveren, de lange termijn problemen in de zorg vandaag al te lijf gaan.
Ik sprak hierover met Fleur van Bruggen, Communications Director bij Unilever, die ik dankbaar ben voor haar tijd en enthousiasme.
