Het onderzoek met Google Glass werd uitgevoerd door wetenschapper van het Institute of Biomaterials and Biomedical Engineering aan de University of Toronto. Zij ontwikkelden een app genaamd Holli, die via Google Glass kinderen met een autistische stoornis tijdens conversaties antwoordsuggesties biedt.
Volgens de onderzoekers worden juist kinderen met autisme aangetrokken tot technologische gadgets waardoor de methode voor niet niet alleen leuk is, maar ook leidt dit direct tot goede resultaten. Ook claimen zij dat veel van de huidige methodes op basis van human-to-computer interaction leiden tot sociale isolatie terwijl dit juist niet het gewenste effect is.
In totaal namen 15 kinderen met een autistische stoornis deel aan het onderzoek. De resultaten waren bemoedigend: de foutmarge van Holli was nagenoeg nul en kinderen konden via Holli complete gesprekken voeren. Holli bleek zelfs in staat te begrijpen wat de gebruiker zei nog voordat deze zijn zin had afgemaakt. Tegelijkertijd vonden de kinderen de oplossing eenvoudig in gebruik. Volgens de onderzoekers kan de oplossing worden ingezet in vrijwel elke omgeving.
De onderzoekers zijn nu van plan de software naar een hoger niveau te tillen waarbij deze in staat zal worden gesteld op een meer individueel niveau te kunnen gaan werken. Zo moet customization ertoe leiden dat Holli onderscheid kan maken in verschillende parameters binnen spraak.
Voor stoornissen in het autistisch spectrum is inmiddels ook een handjevol toepassingen ontwikkeld waarvan sommigen ook succesvol blijken en commercieel levensvatbaar zijn. Eén daarvan is Brain Power, een Amerikaanse start-up die een methode ontwikkelde waarbij kinderen met autisme via een applicatie in Google Glass leren emoties te herkennen. Zo moedigt de applicatie kinderen aan oogcontact te maken, deel te nemen aan sociale interacties en sociale situaties beter te leren lezen.
Zo kunnen kinderen via Google Glass tijdens een interactie emoticons geprojecteerd krijgen op basis waarvan een gepaste reactie kan worden geformuleerd. Een smiley kan bijvoorbeeld corresponderen met de blije gemoedstoestand van de gesprekspartner en deze kan het kind dan met elkaar in verband brengen. Via dit systeem kunnen kinderen tevens punten verdienen bij elke keer dat zij de emotie van de gesprekspartner juist weten in te schatten. De oplossing voorziet niet alleen in praktische ondersteuning bij sociale interacties, maar meet tevens het stressniveau en de hartslag van de gebruiker om te kunnen bepalen in hoeverre deze zich op zijn gemak voelt.
In de eerste fase van het onderzoek werd de nadruk gelegd op de interactie tussen kinderen met autisme en computerschermen en was slechts één Google Glass beschikbaar op een groep van 100 kinderen. Uiteindelijk leverde Google 35 stuks van Google Glass en ontving het project een fonds van bijna 380.000 dollar van de Packard Foundation op basis waarvan de toepassingen met Google Glass verder konden worden onderzocht.
Zo werd in de tweede fase van het onderzoek met name gekeken in hoeverre kinderen met autisme in staat bleken uiteindelijk zonder Google Glass in een thuisomgeving emoties goed te kunnen interpreteren. De onderzoekers ontwikkelden hiervoor de applicatie Capture the Smile, datr kinderen vraagt specifieke emoties in hun omgeving te herkennen. Ook wordt nader gekeken naar de rol van oogcontact bij het herkennen en correct interpreteren van emoties.
Naast de vooruitgang die wordt geboekt met Google Glass, dringen zich ook virtual reality (VR) en augmented reality (AR) op als technologische oplossing voor de behandeling van ASD bij kinderen. Zo ontwikkelden onderzoekers aan het Depart¬ment of Artificial Intelligence van de University of Malta’s een app die in VR de belevingswereld van een kind met ASD simuleert. Volgens de onderzoekers draagt dit bij aan een beter begrip van het kind. Zo is niet iedereen zich ervan bewust dat het verschuiven van een stoel al een bepaalde reactie bij een kind met ASD teweeg kan brengen, stellen de wetenschappers.
Recentelijk presenteerden ook onderzoekers aan de University of Houston een suite aan VR-apps, dit keer specifiek voor mensen die lijden aan het syndroom van Asperger, dat zich net als de klassieke vorm van autisme kenmerkt door beperkingen in sociale interacties. De apps, die patiënten in een AR-omgeving emoties helpen te identificeren, werken samen met de Microsoft HoloLens en de HTC Vive.
Volgens de onderzoekers worden juist kinderen met autisme aangetrokken tot technologische gadgets waardoor de methode voor niet niet alleen leuk is, maar ook leidt dit direct tot goede resultaten. Ook claimen zij dat veel van de huidige methodes op basis van human-to-computer interaction leiden tot sociale isolatie terwijl dit juist niet het gewenste effect is.
Nagenoeg foutloos
In praktijk werkt de oplossing zo dat wanneer iemand de gebruiker groet, de software automatisch antwoorden genereert die worden geprojecteerd op Google Glass, zoals “hoi”, “hallo” of “goedemiddag”. Wanneer de software het antwoord van de gebruiker registreert, verdwijnen de suggesties weer en wordt gewacht op de volgende fase in de conversatie.In totaal namen 15 kinderen met een autistische stoornis deel aan het onderzoek. De resultaten waren bemoedigend: de foutmarge van Holli was nagenoeg nul en kinderen konden via Holli complete gesprekken voeren. Holli bleek zelfs in staat te begrijpen wat de gebruiker zei nog voordat deze zijn zin had afgemaakt. Tegelijkertijd vonden de kinderen de oplossing eenvoudig in gebruik. Volgens de onderzoekers kan de oplossing worden ingezet in vrijwel elke omgeving.
De onderzoekers zijn nu van plan de software naar een hoger niveau te tillen waarbij deze in staat zal worden gesteld op een meer individueel niveau te kunnen gaan werken. Zo moet customization ertoe leiden dat Holli onderscheid kan maken in verschillende parameters binnen spraak.
Leren via emoticons
Google Glass stond enkele jaren geleden nog te boek als next big thing in wearable technology, maar na een korte hype verdween de consumentenversie van het toneel. In het enterprise-segment lagen de ontwikkelingen rondom de slimme bril van Google echter niet stil en met name de health-sector toont belangstelling en wordt Google Glass ingezet voor een toenemend aantal medische toepassingen.Voor stoornissen in het autistisch spectrum is inmiddels ook een handjevol toepassingen ontwikkeld waarvan sommigen ook succesvol blijken en commercieel levensvatbaar zijn. Eén daarvan is Brain Power, een Amerikaanse start-up die een methode ontwikkelde waarbij kinderen met autisme via een applicatie in Google Glass leren emoties te herkennen. Zo moedigt de applicatie kinderen aan oogcontact te maken, deel te nemen aan sociale interacties en sociale situaties beter te leren lezen.
Zo kunnen kinderen via Google Glass tijdens een interactie emoticons geprojecteerd krijgen op basis waarvan een gepaste reactie kan worden geformuleerd. Een smiley kan bijvoorbeeld corresponderen met de blije gemoedstoestand van de gesprekspartner en deze kan het kind dan met elkaar in verband brengen. Via dit systeem kunnen kinderen tevens punten verdienen bij elke keer dat zij de emotie van de gesprekspartner juist weten in te schatten. De oplossing voorziet niet alleen in praktische ondersteuning bij sociale interacties, maar meet tevens het stressniveau en de hartslag van de gebruiker om te kunnen bepalen in hoeverre deze zich op zijn gemak voelt.
Autism Glass Project
Een ander veelbelovend project waarbij Google Glass een rol speelt bij het ondersteunen van kinderen met autisme tijdens sociale interacties is het Autism Glass Project van de Amerikaanse Stanford School of Medicine. Dit programma werd opgezet in 2015 en combineert face-tracking technology met machine learning. Hierdoor kan software gezichtsuitdrukkingen herkennen en emoties leren lezen.In de eerste fase van het onderzoek werd de nadruk gelegd op de interactie tussen kinderen met autisme en computerschermen en was slechts één Google Glass beschikbaar op een groep van 100 kinderen. Uiteindelijk leverde Google 35 stuks van Google Glass en ontving het project een fonds van bijna 380.000 dollar van de Packard Foundation op basis waarvan de toepassingen met Google Glass verder konden worden onderzocht.
Zo werd in de tweede fase van het onderzoek met name gekeken in hoeverre kinderen met autisme in staat bleken uiteindelijk zonder Google Glass in een thuisomgeving emoties goed te kunnen interpreteren. De onderzoekers ontwikkelden hiervoor de applicatie Capture the Smile, datr kinderen vraagt specifieke emoties in hun omgeving te herkennen. Ook wordt nader gekeken naar de rol van oogcontact bij het herkennen en correct interpreteren van emoties.
AR,VR dringen zich op
Volgens de wereldgezondheidsorganisatie WHO heeft wereldwijd 1 op de 160 kinderen een stoornis in het autistische spectrum (ASD). ASD ontwikkelt zich vaak vanaf de kindertijd en houdt aan gedurende de adolescentie en in de volwassen jaren. In sommige gevallen kunnen mensen met ASD zelfstandig functioneren, maar in enkele gevallen is ondersteuning vanuit de professionele kant en de thuisomgeving nodig. Tot de huidige oplossingen behoren onder andere psychosociale interventie, cognitieve gedragstherapie en training voor ouders die kinderen met ASD hebben.Naast de vooruitgang die wordt geboekt met Google Glass, dringen zich ook virtual reality (VR) en augmented reality (AR) op als technologische oplossing voor de behandeling van ASD bij kinderen. Zo ontwikkelden onderzoekers aan het Depart¬ment of Artificial Intelligence van de University of Malta’s een app die in VR de belevingswereld van een kind met ASD simuleert. Volgens de onderzoekers draagt dit bij aan een beter begrip van het kind. Zo is niet iedereen zich ervan bewust dat het verschuiven van een stoel al een bepaalde reactie bij een kind met ASD teweeg kan brengen, stellen de wetenschappers.
Recentelijk presenteerden ook onderzoekers aan de University of Houston een suite aan VR-apps, dit keer specifiek voor mensen die lijden aan het syndroom van Asperger, dat zich net als de klassieke vorm van autisme kenmerkt door beperkingen in sociale interacties. De apps, die patiënten in een AR-omgeving emoties helpen te identificeren, werken samen met de Microsoft HoloLens en de HTC Vive.
