Performation: productiviteit ziekenhuiszorg neemt toe

4 juli 2016
Nieuws
De belangrijkste conclusie uit de Trendanalyse is dat ziekenhuizen in 2015 voor nagenoeg hetzelfde geld als in 2012, aan minder patiënten, complexere zorg leverden. Op basis van demografische ontwikkelingen was een stijging van de ziekenhuiskosten van ongeveer één procent per jaar te verwachten. Deze stijging bleef echter uit. Er is zelfs een productiviteitsstijging waarneembaar van 1,4% in 2015 ten opzichte van 2012.

Hoger eigen risico

Het bureau schrijft dit voor een groot deel toe aan een zorg naar de eerste lijn en het efficiënter behandelen van patiënten. Blijkbaar zijn ziekenhuizen in staat geweest om hun kostenstructuur aan te passen aan het gewijzigde zorgvolume. Over de volle breedte gaan mensen ook minder naar het ziekenhuis, maar de daling is het sterkst bij mensen met een lage sociaal economische status. Wagenaar: ‘Aannemelijk is dat de oorzaak hiervan ligt in de verschuiving van ziekenhuiszorg naar de eerstelijnszorg en de verhoging van het eigen risico in 2012 - 2013. Het beleid van Minister Schippers is succesvol’, concludeert Performation.  Het bureau onderzocht echter niet of mensen de zorg mijden om zo de kosten van het eigen risico niet te hoeven betalen.

Zorgvolume opnieuw gedefinieerd

Om de grote diversiteit aan geleverde zorg te kunnen vergelijken, introduceerde COO Holger Wagenaar een nieuwe definitie van het begrip zorgvolume. “Daaruit blijkt dat het zorgvolume per patiënt de afgelopen jaren gestegen is ten opzichte van 2012. Oftewel, de ziekenhuizen hebben aan minder patiënten complexere zorg geleverd”, zegt COO Holger Wagenaar van Performation. Uit de cijfers blijkt dat het werkelijke zorgvolume minder is gestegen dan verwacht, en daalt sinds 2013. Het aantal patiënten behandeld in ziekenhuizen is in elk jaar in de periode 2012 - 2015 gedaald.

Trendanalyse

De trendanalyse richt zich op medisch-specialistische zorg, verleend in ziekenhuizen. Het resultaat zou gemeten moeten worden in gezondheidswinst.  Bij gebrek aan informatie daarover berekenden de onderzoekers voor deze trendanalyse een 'zorgvolume'. Hiervoor gebruikten zij  data van 22 ziekenhuizen (twaalf topklinisch, tien algemeen). Om algemene trends concreet te kunnen maken, is de zorg vervolgens op basis van aandoening ingedeeld in 224 CCS-groepen. Deze zijn ingedeeld in acute, electieve, oncologische en chronische zorg.

‘Het grote voordeel van dit systeem is dat het van de patiënt uitgaat in plaats van de arts die betrokken is’, aldus het rapport. ‘Neem bijvoorbeeld een patiënt die wordt behandeld voor borstkanker. In het DBC-systeem wordt die ene patiënt administratief uitgesplitst tot misschien wel tien behandelingen. Het CCS-systeem spreekt simpelweg van ‘borstkankerpatiënt’. Zo wordt de zorg bestuurbaar.’