Search
Close this search box.
Search

Mensvriendelijke monitoring

De laborant plakt de brede sticker met elektroden op mijn borstkas. De tweede, kleinere sticker gaat naast mijn rechterborst en de laatste (ook een kleine) ter hoogte van de vierde rib aan de linkerkant. Na een ritmestoornis eind september draag ik twee weken lang een event recorder op mijn lichaam.

Bij een event recorder-onderzoek wordt het hartritme geregistreerd met behulp van een draagbare recorder, zodat onregelmatigheden in het hartritme worden opgespoord. Ook zit er een button op de recorder. Deze kan ingedrukt worden bij (het vermoeden van) een ritmestoornis. Klachten houd je middels een dagboek bij.

Nog altijd moet ik, voordat ik mij aankleed, nadenken over hoe ik de stickers, draden en recorder op een onzichtbare en toch comfortabele manier onder mijn kleding kan dragen. Eenmaal uitgeworsteld reikt de laborant mij een ‘goody bag’ aan met daarin sets ECG-plakkers, draagtasjes en tape om deze te verwisselen na het douchen. 

Terwijl ik haar een hand geef, schiet door mijn hoofd dat ik mij de komende tijd weer voel alsof ik een bom met mij meedraag.  Als de laborant begint te lachen, merk ik dat ik de gedachte onbedoeld met haar gedeeld heb. Ik denk dat ze het snapt en ze wenst mij succes toe.

Wired

De eerste twee dagen verdraag ik de stickers redelijk. Af en toe druk ik op de button en houd ik mijn klachten bij. De derde dag word ik gek van de jeuk. Voor velen klinkt het vast vreemd in de oren maar zodra ik weer eens wired ben, verblijf ik het liefst als een rups in haar cocon. 

Ondanks dat ik in een ziekenhuis – op de hartafdeling nota bene – werk en ik al ontelbare keren met een holter op mijn lijf gespot ben, overpeins ik hoe ik deze 14 dagen zo min mogelijk vragen op mij afgevuurd ga krijgen. In de hoop op DE tip scroll ik over tijdlijnen van diverse besloten Facebook-pagina’s die allemaal op een bepaalde manier te maken hebben met aangeboren hartaandoeningen. 

Op één pagina blijft mijn blik langer hangen. Ik zie een foto van een volwassen vrouw die ook een event recorder draagt. Niet dat dit zo bijzonder is – via de besloten pagina’s vinden we wel vaker herkenning bij of met elkaar. We delen immers eenzelfde soort ervaring en/of gevoelens. Wat ik wel opmerkelijk vind, is dat zij slechts één, draadloze (!) sticker op haar lijf draagt. In het midden van de pleister zit de mini recorder, die lijkt op een horlogekast (dus zonder de banden). Ik zoom in op de foto en zie een fabrieksnaam. Via Google speur ik naar ZIO XT. 

admin

ICT&health World Conference 2024

Ervaar de toekomst van de gezondheidszorg tijdens de ICT&health World Conference van 14-16 mei 2024! Claim alvast jouw ticket en dompel je onder in baanbrekende technologieën en innovatieve oplossingen. Ga in gesprek met collega-experts en verken de kracht van wereldwijde samenwerkingen.

Deel dit artikel!

Lees ook
Datalek Zuyderland
Datalek bij Zuyderland Medisch Centrum
verpleegkundige
1 op 5 zorgmedewerkers wil zonder ICT werken  
Parkinson Punt Zuyd
Website Parkinson Punt Zuyd gelanceerd
Narcolepsie
Nieuwe app voor brede behandelaanpak narcolepsie
Zorgorganisatie ZuidOostZorg pioniert in haar verpleegklinieken ondertussen al volop met de inzet van Medido medicijndispensers.
Verpleegklinieken pionieren succesvol met medicijndispensers
AI-opleiding
AI-opleiding voor medewerkers ETZ
zelfherstel
Zebravis onderzoek werpt nieuw licht op behandeling blindheid
Transparantie zorg
Politiek eist meer transparantie over kwaliteit van zorg
thuisarts.nl
Samenwerking voor verdere uitbreiding Thuisarts.nl
digipunt
DigiPunt Zuyderland ondersteunt digivaardigheid
Volg jij ons al?

Je hebt een abonnement nodig om verder te lezen.

Je 3e gratis artikel is voorbij, klik op de button onderin om een abonnement af te sluiten.