Maak van de patiënt geen Avatar!
vr 5 oktober 2018
eHealth
Om onderstaande en alle andere premium artikelen te lezen, moet u inloggen of een account aanmaken.
U kunt nog {free_articles_left} premium artikel gratis lezen. Om meer premium artikelen te lezen, moet u inloggen of een account aanmaken.
Dankzij een technisch hoogstandje genaamd Exoskelet, ofwel robotpak, ‘loopt’ een verlamde man weer. Iets minder grijpbaar zijn medische chips die sinds een paar jaar in de hersenen van een eveneens verlamde patient geïmplanteerd worden. Deze chips geven bijvoorbeeld opdracht aan uitvoerende spieren om te gaan bewegen.
Ontwikkelingen rondom robotisering, kunstmatige intelligentie en digitalisering laten geen enkele zorgsector onberoerd. Wat je eerst alleen in een film als Total Recall zag, gebeurt nu echt: steeds meer mensen lopen rond met een chip in hun hoofd. Elon Musk vindt dat je op termijn zelfs je gedachten naar je computer moet kunnen ‘up-’ en ‘downloaden’.
Begrijp mij niet verkeerd, ik houd van medische innovaties en adoreer pioniers en visionairs werkzaam binnen dit veld. Ik weet uit ervaring dat digitalisering binnen de cardiologie grote voordelen biedt aan zowel de patiënt als de professional. Hierover heb ik al genoeg geschreven.
Snelheid baart zorgen
De snelheid van de ontwikkelingen baart mij wel zorgen. Ik doe mijn best om ze op de voet nauwkeurig te volgen. Maar ze schieten als paddestoelen uit de grond. Kan iemand dit nog bijhouden? En hoe ‘maakbaar’ moet de zorg eigenlijk worden?
Neem nu de nieuwste hartendief van menig cardioloog: CardioMems. Een mini-sensor die per katheter via de lies aangebracht wordt in een longslagader bij de patiënt. Deze dient niet ter stimulatie of beweging. Daar is de pacemaker of ICD voor. De sensor dient ook niet ter symptoombestrijding. Daar zijn medicijnen voor.
Wat biedt deze mini-sensor dan wel? Ze geeft ons via een wifi-verbinding van binnenuit het lichaam actueel zicht op verergering van hartfalen. Anders gezegd: het op afstand meten van de vullingsdruk (bloeddruk) in de rechterhartkamer en de longen.
De patiënt krijgt na de ingreep een speciaal kussen mee voor thuis. Hierin bevindt zich meetapparatuur die contact maakt met de sensor zodra de patiënt op het kussen gaat liggen. 18 seconden lang wordt de druk in het hart gemeten, waarna de data via een beveiligde internetverbinding naar het ziekenhuis wordt gestuurd.
De cardioloog kan iedere week de laatste gegevens doornemen, desgewenst dagelijks. Constateert men een verhoging, dan wordt er gebeld met de patiënt die dan de medicijndosis voor hartfalen moet verhogen en extra plastabletten innemen, om de vullingsdruk normaal te houden.
