Radboudumc breidt pilot met continue monitoring vitale functies uit

Continue monitoring gekoppeld aan voorspellende software moet beter bepalen wat risico’s zijn bij afzonderlijke patiënten. Het Radboudumc verwacht dat het zo eerder kan ingrijpen en escalatie van gezondheidsproblemen kan voorkomen. Internist dr. Bas Bredie houdt zich hier in het Nijmeegse academische ziekenhuis mee bezig.

Door continue monitoring van vijf vitale functies te koppelen aan voorspellende software, krijgen zorgverleners een risicoscore te zien. Met deze score zijn afwijkende trends en profielen in het ziektebeloop in één oogopslag te herkennen. Zo kan bijvoorbeeld sepsis (bloedvergiftiging) of een longembolie vroegtijdig gesignaleerd worden en kan eerder worden ingegrepen.

Minder opnames, beter herstel

De nieuwe vorm van monitoring moet leiden tot minder ongeplande IC- opnames, een betere prognose en sneller herstel en dus een verbetering van de zorg voor de patiënt. Bredie: “Volgens onze informatie zijn we wereldwijd het eerste ziekenhuis dat dit op deze manier en schaal in de praktijk toepast.” Vorig jaar begon een proef met 60 patiënten. Sinds begin juni worden patiënten van de afdelingen Heelkunde en Interne Geneeskunde aangesloten op het nieuwe systeem. In plaats van een aantal keren per dag meten, zorgt een klein kastje aan de pols van een patiënt voor de continue registratie van de vijf vitale functies (bloeddruk, hartritme, temperatuur, ademhalingsfrequentie en zuurstofopname).

Meer zicht op gezondheid

Zowel patiënten als zorgverleners zijn volgens het Radboudumc enthousiast. Patiënten geven aan dat het hen in staat stelt de goede vragen te stellen, doordat ze zelf meer zicht hebben op het beloop van hun gezondheid. Artsen en verpleegkundigen kijken niet meer naar de bloeddruk, hartslag en ademhalingsfrequentie, maar beoordelen de trend en passen daar hun handelen op aan. Bij een ontwikkelende sepsis bijvoorbeeld lopen hartslag en temperatuur op en daalt de bloeddruk (zie figuur 1). Omdat je niet de hele dag naast een patiënt zit en er wel 8 uur tussen meting van deze waarden kan zitten, worden langzame veranderingen vaak pas later ontdekt. Met de nieuwe voorspellende software kan dit vele uren eerder worden opgemerkt. Dat is pure winst, zo stelt het ziekenhuis.

Beter voorspellen

Door continu te monitoren, zie je volgens Bredie de verandering in de medische situatie van patiënten wel en kan je eerder ingrijpen. Ook is het beter te voorspellen met wie het goed gaat en naar huis kan. “Op dit moment kost het zorgverleners nog veel tijd om alle geregistreerde metingen te bekijken en in samenhang te beoordelen. De software die we nu gebruiken en doorontwikkelen, neemt dat werk van de zorgverleners over en vertaalt de samenvatting ervan in een nieuwe risicoscore. Met deze score zijn afwijkende trends in het ziektebeloop in één oogopslag te signaleren.” Zo kan een achteruitgang in de gezondheidstoestand van een opgenomen patiënt eerder worden opgemerkt of voorspeld en kan behandeling eerder starten. Dit moet uiteindelijk leiden tot minder ongeplande opnames op de intensive care (IC), verlengde opnameduur, reanimaties of zelfs overlijden van patiënten.

Systeem specifieker maken

“Middels wetenschappelijk onderzoek willen we het systeem specifieker maken,” aldus Bredie. “Straks krijgen we een alarm voor bijvoorbeeld een naadlekkage of sepsis nog voordat de toestand van de patiënt is verslechterd en kunnen we daar direct naar handelen.” Dr. Bredie is samen met collega prof. dr. Harry van Goor, chirurg en hoogleraar chirurgieonderwijs op de afdeling Heelkunde, initiator van het onderzoek. Van Goor: “We zullen leren welke parameters echt van belang zijn bij ziekte en achteruitgang. Zo is één van de hypothesen dat van alle vitale functies, de variatie in het hartritme de meest voorspellende factor is in hoe de conditie van een patiënt zich gaat ontwikkelen. Wij willen onder meer onderzoeken of dit echt zo is en bij welke patiëntengroep.”