ICT&health is druk bezig met het organiseren en finetunen van de World Conference in het MECC in Maastricht van 14 tot en met 16 mei a.s. Hier gaan we in internationaal verband met elkaar in gesprek over de mogelijkheden en uitdagingen waar we voor staan op het gebied van technologische innovaties & AI in de gezondheidszorg. Ik kijk er echt naar uit, want hoe fantastisch is het, dat je wereldwijde ervaringen en best practices kunt uitwisselen met collega-professionals vanuit alle werelddelen! Alle lof voor initiator van het evenement en oprichter van ICT&health, die mogelijk maakte dat dit gerealiseerd wordt.
Tamara Pieterse, bestuurder van Zorgbalans, stelt in de coverstory van deze uitgave heel mooi dat we ‘meer van het papier af moeten komen en gewoon gaan doen!’ Dat is voor mij tekenend voor 2024. We praten nu al heel veel over digitale zorg met elkaar en iedereen voelt dat we het moeten gaan omarmen, hoewel sommigen daar verder in zijn dan anderen - en het soms ook wel als spannend wordt gevoeld. Maar 2024 moet het jaar van de waarheid worden! En in die zin is de rol van het congres dus zowel verbindend als stimulerend: een extra stimulans om mensen mee te nemen, ook, of misschien wel vooral, door de vele praktijkvoorbeelden die we daar gaan horen.
Het Integraal Zorgakkoord (IZA) geeft de plannen handen en voeten in 2024. De samenwerking tussen Santeon en VGZ op het gebied van telemonitoring is een mooi voorbeeld. In het artikel daarover in deze uitgave, geven beide partijen aan hoe het IZA de initiator was om daadwerkelijk aan de slag te gaan in de praktijk. Nu is de samenwerking een feit en ontdekken ze hoe ze kunnen leren van elkaar en hoe ze bijvoorbeeld samen hybride zorgpaden kunnen ontwikkelen, waardoor de zorgprofessionals meer zorgcapaciteit kunnen genereren.
Van het papier af
In beide artikelen zie je dus heel mooi hoe de stap wordt gemaakt van gedachtegang en papier naar de praktijk, en dát is waar het op aan komt in 2024.
In mijn eigen ziekenhuis hebben we veel energie gestoken in het ontwikkelen van een AI-centrum, waarvoor we veel jonge mensen bij elkaar hebben gebracht en geënthousiasmeerd. Maar 2024 moet echt het jaar worden dat we dit alles naar de praktijk brengen. De mensen op de werkvloer moeten nu gaan voelen wat innovaties daadwerkelijk voor hun en de patiënten kunnen gaan betekenen. Dat heb ik ook met mezelf afgesproken: stoppen met oeverloos vergaderen en praten, en van het papier af! Want we moeten in praktijk gaan uitvinden wat goed werkt en wat niet, welke verbeteringen nodig zijn, wat de ethische consequenties zijn, en daar op gaan acteren.
Blijf waakzaam
Wat wel een uitdaging zal zijn, is het bewaken van de kwaliteit. Want het is belangrijk dat we niet te veel, of zelfs uitsluitend, focussen op snelheid en quick wins. Ook de ethische aspecten moeten we niet uit het oog verliezen. Immers, zeker in de zorg kunnen we ons geen fouten veroorloven bij de invoering en toepassing van AI - zoals is gebeurd bij de belastingdienst en politie. Hoe je een AI-model ontwikkelt, test en controleert is heel belangrijk. Daar moet je geen concessies in doen. Onder andere door een brug te slaan tussen de IT- en zorgprofessionals kunnen we dit beter borgen.
In het artikel over de digitalisering in de VVT-sector in Friesland geven de bestuurders heel mooi aan dat ze in eerste instantie een stap terug waren gegaan door een leergang te maken over ‘wat is digitalisering in de zorg eigenlijk?’. Men was daarover met elkaar in gesprek gegaan om zo met iedereen aangehaakt te blijven. En dat is belangrijk vind ik, want 2024 kan ook zomaar het jaar worden van uit elkaar groeien: doordat er een groep achterblijvers is die denkt ‘het zal mijn tijd wel duren’, en een koplopersgroep die te hard gaat en daardoor het contact met de volgers mist. We moeten uitkijken dat we elkaar niet kwijtraken in het proces. Zo’n leermodule kan daarin een heel sterk hulpmiddel zijn.
Simulatieonderwijs
Onderwijs speelt sowieso een cruciale rol in de zorg van de toekomst, zoals de HAN laat zien in het artikel over het praktijkonderwijs van de toekomst. Hierin belichten zij heel boeiend de mooie en innovatieve manieren om de (lerende) zorgprofessionals steeds beter voor te bereiden op hun werk, met de volgende versie van simulatie- onderwijs. De steeds betere toepassing van casuïstiek in het simulatieonderwijs buiten de zorgpraktijk ontlast de zorgprofessionals in de praktijk enorm, en zo houden zij meer tijd over voor de zorg aan de patiënt. En dat is waar het uiteindelijk om gaat toch?
Deze eerste uitgave van ICT&health in 2024 heeft dus wederom veel interessants voor u in petto. Ik zal u er niet langer vanaf houden.
Groet,
Diederik
