Smartphone meet hartslag en ademhaling vanuit broekzak - Nieuwsoverzicht van 13 november

Verder: 3D-geprinte kies doodt bacteriën - deel dit bericht via uw favoriete Social Media met #eHealth en #icthealth

Ademhaling en hartslag te meten met gewone Smartphone 

Onderzoekers van MIT Media Lab hebben getest of het mogelijk is om de hartslag en ademhaling te meten met een gewone Smartphone. Dat blijkt inderdaad te kunnen - zelfs als de telefoon in uw broekzak of een tas zit! De metingen zijn gebaseerd op de interne GPS-tracker van de telefoon. Die meet elke beweging, hoe klein ook.  De proefpersonen moesten eerst fietsen op een home-trainer en daarna zitten, staan en liggen. In hun zak hadden ze een Smartphone en ze droegen over beide armen een tas met daarin ook een Smartphone. Om hun pols hadden de proefpersonen een sensor die goedgekeurd is door de Amerikaanse Food and Drug Administration. Na vergelijking bleek dat er nog wel werk te doen is: de hartslag week meer dan een hartslag per minuut en de ademhaling week af met een 'kwart'ademhaling per minuut. In het algemeen blijkt - weinig verrassend - dat de metingen minder betrouwbaar worden, naarmate de telefoon zich verder van het lichaam af bevindt. 

3D-geprinte kies doodt bacteriën

Onderzoekers van de Universiteit Groningen hebben een bacteriedodende vulling voor 3D printers ontwikkeld. Materiaalwetenschapper Andreas Hermann en orthodontist Yijin Ren publiceerden de resultaten van hun onderzoek onlangs in Advanced Functional Materials (betaalde download). De techniek kan gebruikt worden in de tandheelkunde, maar ook om andere implantaten zo te maken. "De directeur van het Kolff Instituut [...] vroeg of ik een bacteriedodende tandlijm kon ontwikkelen", vertelt Andreas Hermann  op de website van de RUG. "Maar ik zag allerlei 3D geprinte tandheelkundige objecten in haar kamer, dus ik zei: waarom stoppen we geen antibacteriële stoffen in de prints?" De onderzoekers probeerden op twee manieren om printbaar antimicrobieel materiaal te maken. Andreas Hermann: "Voor beide manieren was het vooral lastig om de juiste mengverhouding te vinden die een goede 3D print opleverde, met zo min mogelijk lekkage van de antimicrobiële stof. Wat je niet wilt, is dat die stof via de mond in de darmen komt en daar darmbacteriën gaat doden."